Կարծես թե դարձել եմ ես տուն,
Բոլորն առաջվանն է կրկին,
Նորից դու հին տեղը նստում,
Շարժում ես իլիկը մեր հին:
Մանում ու հեքիաթ ես ասում,
Մանում ես անվերջ ու արագ,
Սիրում եմ պարզկա քո լեզուն,
Ձեռներըդ մաշված ու բարակ։
Նայում եմ, մինչև որ անզոր
Գլուխըս ծնկիդ է թեքվում,
Նարից ես մանուկ եմ այսօր,
Դրախտ է նորից իմ Հոգում։
Արևը հանգչում է հեռվում,
Գետից բարձրանում է մշուշ,
Հեքիաթըդ անվերջ ջվալօրորում,
Իլիկըդ խոսում է անուշ…
հարցեր
1,Բանաստեղծությունն ինչ գույն ունի, ինչ համ ունի
Ես կարծում եմ, որ այս բանաստեղծությունը կապույտ է և ունի քաղցր համ։
2,Ինչ ես զգում բանաստեղծությունը կարդալիս
Ես ըզգում եմ սեր և կարոտ։
3,հեղինակը իր կյանքի ո՞ր շրջանի մասին է խոսում
հեղինակը խոսում է իր կյանքի մանուկ շրջանի մասին
4,Ո՞վ է իլիկ մանողը, ո՞ր տողերից իմացար
Իլիկ մանողը նրա տատիկն է
Մանում ու հեքիաթ ես ասում,
Մանում ես անվերջ ու արագ,
Սիրում եմ պարզկա քո լեզուն,
Ձեռներըդ մաշված ու բարակ։
5,ինչ կարող ես պատմել քո տատրիկ մասին:
Իմ տատիկը շատ աշխատասեր է, մաքրասեր, կարդում է գրքեր և իր թոռնիկներին շատ է սիրում։
Բարի գալուստ Արման Գևորգյանի բլոգ 